Poradnik działkowca

Korzeń salsefii większy i grubszy niż korzeń skorzonery, o ciemno-żółtawej skórce i białym miąższu jest mniej smaczny. W odróżnieniu od żółto kwitnącej skorzonery salsefia kwitnie niebiesko. Po zakwitnięciu roślin korzeń staje się nie do użytku, twardnieje i łykowacieje.
Wymagania salsefii w stosunku do klimatu i gleby są podobne do wymagań skorzonery. Uprawa salsefii również niewiele różni się od uprawy skorzonery. Wysiewa się salsefię od końca marca przez kwiecień w rzędy co 20—25 cm używając 2 razy więcej nasion niż u skorzonery (z powodu słabszej siły kiełkowania). Po siewie wskazane jest podlewanie dla ułatwienia nasionom wzejścia. W razie zbytniego zagęszczenia stosuje się przerywkę zostawiając rośliny co 8—10 cm. W czasie suszy należy rośliny podlewać. Już w pierwszym roku znaczna część roślin wybija w pędy nasienne. Rośliny te należy usuwać, gdyż nie nadają się do spożycia.
Salsefię tak jak skorzonerę wykopuje się późną jesienią i przechowuje w piwnicy. Może też zimować w gruncie.
Na salsefii występują te same choroby, co na skorzonerze.
Odmianą uprawianą u nas jest Mamut o grubych korzeniach i szarej skórce.