Poradnik działkowca

     GRANAT WŁAŚCIWY (Punica granatum) to niewielkie drzewko, a jeszcze częściej krzew należący do rodziny granatowcowatych (Punicaceae). Ma gałęzie cierniste, pokryte miękkimi eliptyczno-lancetowatymi liśćmi koloru jasnozielonego. Kwiaty wyrastające na końcach gałązek są piękne, okazałe, barwy krwistoczerwonej. Jego ojczyzną są najprawdopodobniej Indie, ale obecnie w stanie dzikim występuje na ogromnym obszarze sięgającym od Bałkanów do podnóży Himalajów. Jako drzewo użytkowe jest uprawiany w całej strefie subtropikalnej. Podobnie jak figa w okresie jesieni i zimy przechodzi okres spoczynku objawiający się zrzucaniem liści. Za to wiosną i latem kwitnie bardzo obficie. Stanowi przepiękną dekorację mieszkania i cieszy oczy właściciela, bowiem gałązki od wczesnej wiosny do późnej jesieni dosłownie oblepione są przepięknymi kwiatami, z których można się również doczekać własnych owoców, jeśli nie zapomnimy o ich zapyleniu (pędzelkiem lub palcami).

     Owoce granatu swoim wyglądem przypominają nieco jabłka, tyle że wieńczy je charakterystyczna koronka. Okrywę mają grubą, skórzastą, u odmiany karłowatej uprawianej w doniczkach koloru zielono-brązowego. W środku łupiny znajduje się bardzo dużo nasion, a każde z nich okryte jest soczystym miąższem. Granat wymaga także jak najwięcej słońca. O ile lato jest ciepłe i niezbyt mokre można go umieścić na balkonie lub w ogrodzie, ale zawsze w miejscu najcieplejszym i osłoniętym od wiatrów.

     Nie jest zbyt wybredny co do gleby, w której rośnie, a woli raczej cięższą. Dobrym dla niego podłożem będzie mieszanka złożona z jednej części ziemi liściowej, jednej części ziemi darniowej i jednej części piasku. Ziemię darniową można zastąpić zbieraną z kretowisk pojawiających się na łąkach, a liściową - wierzchnią warstwą gleby znajdującej się tuż pod ściółką w lasach liściastych. Powinien mieć zawsze umiarkowanie wilgotne podłoże, bo gdy go przesuszymy zacznie żółknąć i gubić liście. Jeśli ma zbyt mokro, szybko zginie.
     Jak postępować z młodą sadzonką, aby doczekać się z niej ładnego krzaczka? Przede wszystkim, winniśmy ją w tym samym roku, w którym została ukorzeniona, przesadzić dwa razy. Zawsze do doniczek o świetle o 1-2 cm większym od średnicy tej, w której rosła poprzednio. Dalej koniecznie należy roślinę kilka razy przycinać, co spowoduje ładne rozkrzewienie się. Granat zwykle zaczyna kwitnąć, a czasem nawet owocować w tym samym roku, w którym został rozmnożony.
     Z nadejściem jesieni roślina wchodzi w okres spoczynku. Idealnie byłoby wówczas zapewnić jej niższą temperaturę, (ok. 8°C) i co się z tym wiąże ograniczyć podlewanie. To pozwoli jej zrzucić liście. Gdy nie mamy takich możliwości, należy ustawić doniczkę na najzimniejszym oknie.
     W końcu lutego, gdy dni staną się już dłuższe, a słońce częściej zaczyna zaglądać do okien, rozpoczynamy normalne podlewanie i nawożenie rośliny. Wkrótce pokryje się ona młodymi listkami i w niedługim czasie potem zakwitnie.
     Największy kłopot, jaki może nam sprawić hodowla granatu to pojawienie się na jego liściach mączlika zwanego również "białą muszką" (triateurodes vaporariorum). Najlepiej więc nowo zakupioną sadzonkę bardzo dokładnie obejrzeć niszcząc larwy i muszki.
     Może się jednak zdarzyć, że tego rodzaju zabiegi nie przyniosą rezultatu.
     Pozostaje wówczas spróbować dwu jeszcze sposobów. Pierwszy z nich polega na tym, iż przygotowujemy roztwór wody z płynem do mycia naczyń dodając 2-3 łyżki detergentu na litr wody i w tej cieczy zanurzamy całą nadziemną część rośliny na przeciąg 3-4 minut, starając się palcami (oczywiście bardzo delikatnie) zmyć mocno przywarte do liścia jaja i larwy szkodnika. Naturalnie trzeba zachować niezwykłą ostrożność, aby nie dopuścić do przedostania się wody z detergentem do ziemi w doniczce. Po umyciu roślinę dokładnie spłukujemy letnią wodą. Zabieg ten powtarzamy tak długo, aż granat zostanie uwolniony od mączlików.
     Gdyby ktoś nie chciał tracić czasu na te dość skomplikowane zabiegi, może użyć chemicznych środków owadobójczych, stosując się do instrukcji na opakowaniu. Przed opryskaniem całej rośliny należy zawsze sprawdzić wybrany środek i wpierw potraktować nim jedną gałązkę. Jeśli nie występują na niej żadne zmiany chorobowe, wówczas dopiero można przystąpić do właściwego zabiegu.

     Rozmnażanie granatu dokonuje się w lutym, umieszczając w podłożu torfowo-piaskowym (1:1) lub w samym piasku kawałki zdrewniałych gałązek, które w ciągu 6 tygodni powinny się zakorzenić. Możliwe jest również ukorzenienie sadzonek zielonych i to w czasie wyjątkowo długim, bo od początku marca do początku sierpnia. Możliwe jest również rozmnażanie generatywne (z nasion). Jednak siewki zwykle nie powtarzają cech rośliny matecznej, kwitnąc o wiele słabiej.

Pozostałe porady dla działkowców