|
| Poradnik działkowca |
|
Kalendarz ogrodniczy
Warzywa polecane do uprawy
Drzewa i krzewy owocowe
Zioła
Rośliny ozdobne
Rośliny egzotyczne
Uprawa hydroponiczna roślin
Hodowla zwierząt
Porady dla działkowców |
Kminek
Kminek zwyczajny (Carum carvi) Kminek rośnie dziko w całej Polsce przy drogach, na miedzach, pastwiskach, łąkach. Mimo to uprawiamy go w ogródkach dla wygody, oraz aby uniknąć omyłki, ponieważ niektóre rośliny trujące przypominają swym wyglądem kminek. Kminek jest od dawna znaną przyprawą aromatyczną używaną do chleba, serów, mięsiwa, marynat, konserw, zup itp. Owoce rozdrobnione na proszek wydzielają silniejszy zapach niż całe, gdyż ulatnia się wówczas olejek lotny. Jest to roślina dwuletnia. W pierwszym roku tworzy rozetę liści rozesłaną na ziemi, a w następnym roku łodygę wyrastającą średnio do 80 cm wysokości. Kwitnie w połowie maja. Kwiaty ma drobne, białe, zebrane w baldachy. Kminek jest rośliną miododajną. Surowiec stanowią drobne, suche owoce, nazywane powszechnie nasionami. Owoce dojrzewają w końcu czerwca. Zawierają olejek lotny, który nadaje im przyjemny, „korzenny" zapach. Owoce kminku są powszechnie znaną i używaną przyprawą w domach i przemyśle spożywczym. Rozmnaża się z nasion (owoców). Siewu dokonuje się na początku lipca (zaraz po zbiorze nasion) wprost do gruntu. Nasiona w ilości 20 g na 2 m zagonu sieje się w rowki głębokości 1-1,5 cm; rozstawa rzędów wynosi 25 cm. Kminek można również uprawiać współrzędnie z makiem, wysiewając je jednocześnie wczesną wiosną (początek kwietnia); miesza się 15 g nasienia kminku z 5 g nasienia maku. Po upływie 14-16 dni ukazują się prawie jednocześnie siewki kminku i maku. Międzyrzędzia odchwaszczamy i spulchniamy. Przerywkę maku wykonuje się, gdy ma on 3—4 liście, pozostawiając najsilniejsze rośliny w odstępach 15—20 cm. Przerywki kminku można nie wykonywać. Po zbiorze maku kminek pozostaje do roku następnego bez nakrycia na zimę. Kminek zbiera się w drugim roku uprawy, gdy rośliny przybierają czerwonobrunatnawą barwę, a owoce na baldachach środkowych, najwcześniej dojrzewających, dają się lekko odrywać palcami. Ponieważ dojrzałe owoce łatwo osypują się na ziemię, zbiór kminku należy wykonywać ostrożnie, nie szarpiąc łodyg. Łodygi ścięte ostrym nożem wiąże się w małe snopki i w worku papierowym przenosi do budynku, gdzie na podłodze wyłożonej papierem suszy się snopki ustawione obok siebie wierzchołkami do góry. Po wysuszeniu owoców na baldachach ociera się je w rękach, po czym oczyszcza na sicie; po 7—10 dniach dokładnie przesuszony surowiec zsypuje się do woreczka lub torby papierowej.
|
