Poradnik działkowca

     Niezbędne i podstawowe narzędzia to stalowa łopata czyli szpadel i widły szerokozębne, zwane często amerykańskimi. Trzeba wybierać łopatę o równo ściętej części roboczej, to znaczy w kształcie prostokąta, bo taka daje przy kopaniu najbardziej równe podskibie i warunki wzrostu roślin są jednakowe. Należy również zwrócić uwagę na odpowiednią wysokość styliska i wygodny uchwyt, np. w kształcie poprzecznej beleczki. Łopata i widły szerokozębne służą do przekopywania ziemi.
Widłami pracuje się lżej i szybciej, lepiej rozkruszane są bryły i spulchniana ziemia (co ważne jest zwłaszcza na cięższej glebie), nie przecina się korzeni chwastów i łatwo wydobyć je na powierzchnię.
Łopata natomiast jest nieodzowna przy kopaniu dołków, sadzeniu drzew i krzewów, wybieraniu ziemi ze ścieżek i przy wielu innych pracach.

     Następnym podstawowym narzędziem są grabie żelazne, dość szerokie, kilkunastozębne, służące do wyrównywania powierzchni przekopanej gleby, do mieszania z ziemią kompostu lub nawozów mineralnych, kruszenia zaskorupionej powierzchni gleby, do przykrywania nasion po wysiewie, do wygrabiania skoszonej trawy, liści, zimowego przykrycia roślin, wypielonych chwastów itp. Nieocenionym narzędziem w pracy na działce jest spulchniacz zębowy zwany norkrosem. Jego ostre, zagięte, dość elastyczne zęby łatwo wchodzą w glebę, krusząc ją i spulchniając. Norkrosy bywają szersze - o pięciu lub węższe - o trzech zębach, na rączkach różnej długości. Używane są do spulchniania gleby przed siewem lub sadzeniem oraz do wzruszania międzyrzędzi, gdy zajdzie potrzeba takiego zabiegu oraz do niszczenia drobnych chwastów. Spulchniają głębsze warstwy gleby, na głębokości 6-10 cm jednak bez jej przemieszania. Pracuje się norkrosem pociągając narzędzie, co jest lżejsze, a ponadto nie udeptuje się wzruszonej ziemi. Przy spulchnianiu ziemi i niszczeniu chwastów, gdy rośliny są małe lub gęsto posadzone używa się pazurków kilkuzębnych na krótkim trzonku.

     Dobrym, wygodnym narzędziem działającym płytko, a więc nie przesuszającym gleby i lekkim w użyciu jest strzemiączko, czyli mała graca o dość wąskim ostrzu osadzonym na pałączku i ustawionym pod odpowiednim kątem. Przy przeciąganiu strzemiączka ziemia przesypuje się ponad ostrzem, kruszy i tworzy pulchną warstwę. Jednocześnie strzemiączko podcina chwasty, ale ich nie zasypuje, więc nie odrastają. Z narzędzi pielęgnacyjnych najbardziej jednak rozpowszechnionym, służącym także do niszczenia większych chwastów, do spulchniania gleby, okopywania roślin np. róż na zimę, jest motyczka, najlepsza o części roboczej w kształcie prostokąta.

  Nieodzownym narzędziem dla działkowca jest sekator. Służy do cięcia pędów drzew i krzewów oraz do ścinania kwiatów. Pożądana byłaby także piłka ogrodnicza do grubszych gałęzi.

  Trzeba też zaopatrzyć się w konewkę czyli podlewaczkę z sitkiem, o pojemności około 10 litrów. Do wyjmowania rozsady z rozsadnika czy zagonu i sadzenia większych roślin przydatne są małe łopatki. Mogą być one z powodzeniem użyte do kupkowego siewu kukurydzy i fasoli. Drewniane sadzaki w kształcie zaostrzonego kółka długości 15 cm, które można wykonać samemu, będą służyły do sadzenia wielu rozsad warzyw i kwiatów. Do wyznaczania zagonów, rabat, rzędów pod siew lub sadzenie potrzebny będzie mocny długi sznur (około 15-20 m) z przywiązanymi na końcach, dość solidnymi kołkami do wbijania w ziemię.

  Nieodzowna jest także składana miarka, zwana calówką. Duże usługi do wyznaczania linii siewów czy sadzenia świadczyłby znacznik w postaci dużych drewnianych grabi z wywierconymi na poprzecznej beleczce otworami, np. co 5 cm, w które wbija się pionowo drewniane kołki, względnie na beleczce nabija duże, mocne gwoździe. Znacznik można z powodzeniem wykonać samemu. A narzędzie to bardzo ułatwia i usprawnia pracę.