Poradnik działkowca

Boćwiną nazywa się buraki liściowe, które nie wytwarzają korzenia spichrzowego, lecz wielkie liście gładkie lub fryzowane o grubych ogonkach liściowych, barwy — zależnie od odmiany — białej, żółtej lub czerwonej. Częścią jadalną rośliny są liście wraz ze zgrubiałymi, soczystymi i kruchymi ogonkami. Liście Boćwiny przyrządza się podobnie jak szpinak, a ogonki liściowe podobnie jak szparagi. Boćwina zawiera dużo białka, żelazo, wapń, witaminę C, witaminy z grupy B i karoten.
Boćwina ma takie same wymagania w stosunku do klimatu i gleby jak burak ćwikłowy. Jest wytrzymalsza od niego na niskie temperatury, można ją wcześniej wysiewać, później zbierać. Na działce uprawia się boćwinę jako poplon po wczesnych warzywach. Wysiewa się ją od połowy kwietnia do końca maja na rozsadnik i w razie braków na zagonach zajętych pod inne warzywa sadzi się boćwinę na pustych miejscach w rozstawie 40x20 cm. Od siewu do otrzymania rozsady upływa 6 tygodni. Zbiór boćwiny przeprowadza się w jesieni zależnie od terminu siewu — od września do listopada. Okres wegetacji od 53 do 70 dni. Liście i ogonki zbiera się stopniowo, ucinając najlepiej 3 cm nad ziemią aby nie uszkodzić nowo rosnących pąków.

Polecane odmiany buraka liściowego do hodowli na działce:
Lukullus - Liście bardzo duże, pokarbowane, żółtozielone. Ogonki liściowe zielonkawobiałe, grube. Nerwy liściowe płaskie, szerokie,jasne. Duże, mięsiste liście oraz soczyste ogonki liściowe. Liście o długości około 70 cm i szerokie na 30 cm. Ogonki liściowe o szerokości 2-3 cm.
Rhubarb Chard - Liście bardzo duże, pokarbowane, bordowozielone. Ogonki liściowe wiśniowoczerwone, grube. Nerwy liściowe płaskie, szerokie, wiśniowoczerwone.