Poradnik działkowca

     Mikronawadnianie coraz częściej stosuje się w sadach, szklarniach, tunelach foliowych oraz ogrodach warzywnych. Jest ono szczególnie zalecane do roślin, które nie powinny być zwilżane wodą, jak na przykład pomidory i niektóre rośliny ozdobne. Może być stosowane do nawadniania roślin uprawianych zarówno w gruncie, jak i w doniczkach, cylindrach, pojemnikach, na słomie itp. Systemy kroplowe dostarczają roślinom wodę punktowo bezpośrednio do strefy korzeniowej, dzięki czemu zużycie wody jest niższe o około 40% w porównaniu z podlewaniem wężem. Poza tym systemy nawadniania kroplowego nie wymagają wysokiego ciśnienia i mogą być zasilane nawet ze zbiorników umieszczonych kilkadziesiąt centymetrów nad nawadnianą powierzchnią. Minizraszanie jest przeznaczone do nawadniania roślin uprawianych na płaskich powierzchniach.
     Podstawową cechą tego sposobu nawadniania jest równomierne zraszanie jedynie wybranych miejsc na powierzchni uprawowej, co odróżnia ten sposób od podlewania wężem lub konewką, przy którym cały obszar uprawy jest zraszany, często strumieniem wody o dużej intensywności. W efekcie minizraszania uzyskuje się znaczne oszczędności wody w stosunku do zraszaczy ogrodowych, lepsze warunki pracy (chociażby dzięki suchym przejściom między grządkami), wyższe i lepsze plony.
     Przez zastosowanie mikronawadniania można zaoszczędzić ok. 80% pracy traconej na podlewanie roślin wężem, uzyskując przy tym wyższe plony. Przykładowo, zastępując podlewanie wężem mikronawodnieniami w uprawie pomidorów pod osłoną (w szklarni lub tunelu foliowym) można się spodziewać wzrostu plonów o mniej więcej 20%. Systemy nawadniania kroplowego i minizraszania często mają nieskomplikowaną budowę i wielu działkowiczów może samodzielnie wykonać uproszczoną instalację do mikronawodnień.

Nawadnianie kroplowe
W skład systemu najczęściej wchodzą: kroplowniki, przewody rozprowadzające, przewodv doprowadzające, wężyki redukcyjne albo złączki (trójnik lub czwórnik), filtr zabezpieczający przed zanieczyszczeniami mechanicznymi znajdującymi się w wodzie. Większość elementów systemu nawadniającego można wykonać w warunkach amatorskich z materiałów ogólnie dostępnych w składach budowlanych lub sklepach ogrodniczych. Do nawodnień nadają się jedynie rury i rurki nie przepuszczające światła, najlepiej w kolorze czarnym, zapobiegające rozwijaniu się w nich glonów i zapewniające niezawodną pracę systemów kroplowych. Można również zastosować gotowy przewód kroplujący lub linie kroplującą, niektóre z nich mogą być wkopane płytko w ziemie, gdzie będzie łatwiejszy dostęp do korzeni. Elementy systemu nawadniającego należy dobrać tak, aby wydatek wody z jednego kroplownika wynosił w uprawach warzywnych 0,5...2,5 l/h, a w uprawach sadowniczych 2...4 l/h. W razie korzystania ze zbiornika grawitacyjnego nie jest wymagana redukcja ciśnienia i wtedy przewody łączy się złączkami. Najpoważniejszą wadą systemu jest zapychanie się kroplowników zanieczyszczeniami mechanicznymi i chemicznymi. Filtry zapobiegają zatykaniu się kroplowników przez zanieczyszczenia mechaniczne, ale nie zapobiegają wytrącaniu się zanieczyszczeń chemicznych, które osadzając się na ściankach wewnątrz kroplowników często je blokują.

Minizraszanie
Systemy minizraszania są zbudowane podobnie jak systemy kroplowe — z rur z miękkiego polietylenu. W przeciwieństwie do systemów kroplowych są mało wrażliwe na zanieczyszczenia wody i nie wymagają filtrów. Najważniejszym elementem są minizraszacze zamontowane na przewodach rozprowadzających, które są rozkładane w międzyrzędziach roślin. Przewody te mogą leżeć na ziemi lub być umieszczone na pewnej wysokości. Czasami rurę układa się na ziemi, a dysze zraszające mocuje się na końcach wężyków połączonych z rurą. Kształt zraszanej powierzchni, zasięg strumienia i wydatek wody zależą od typu minizraszacza, jego ustawienia i ciśnienia. Przy większych instalacjach może wystąpić potrzeba podzielenia ich na sekcje, aby uniknąć nadmiernych strat ciśnienia. Zraszacze powinny być ustawione pionowo, dlatego korzystnie jest zabezpieczyć przewody rozprowadzające przed przypadkowym obrotem. Do prawidłowego działania minizraszaczy potrzebna jest sprawna instalacja wodociągowa zapewniająca odpowiednie ciśnienie.

Zasady eksploatacji
Obsługa systemu minizraszania ogranicza się w zasadzie do odkręcenia kranu i do okresowej kontroli działania. Można też podłączyć programator czasowy kontrolujący nawadnianie i w ten sposób ograniczamy nasz nakład pracy do minimum. Jeżeli system nawadniający ma działać na otwartej przestrzeni to warto do programatora dokupić czujnik wilgoci, który będzie kontrolował czy gleba nie jest już zbyt wilgotna i ewentualnie wstrzymał nawadnianie.

Pozostałe porady dla działkowców