| Poradnik działkowca |
Kalendarz ogrodniczy
Warzywa polecane do uprawy
Drzewa i krzewy owocowe
Zioła
Rośliny ozdobne
Rośliny egzotyczne
Uprawa hydroponiczna roślin
Hodowla zwierząt
Porady dla działkowców |
Główne zadania
- Na początku lipca, jeżeli w glebie będzie dostatek wilgoci (deszcze, podlewanie), można wysiewać buraki "Czerwona Kula" na zimowe przechowanie, najdrobniejsze są przeznaczone na konserwowanie. Siejemy też wczesne odmiany marchwi: Amsterdamska i Pierwszy Zbiór na spożycie jeslenią.
- W początkach miesiąca można wysiewać jeszcze rzodkiew zimową Murzynkę (wymaga próchniczej, dostatecznie wilgotnej gleby), fasolę szparagową karłową, żółto i zielonostrąkową, na najpóżniejszy zbiór świeżych strąków wysadzać kapustę włoską Vertus, bo zdąży dorosnąć do czasu sprzętu, brokuły i jarmuż z siewu majowego. Na rozsadniku jeszcze pora siać kalarepę późną Goliat Białą i Masłową Niebieską oraz głąbiki krakowskie, a w połowie lipca sałaty masłowe, ale wyłącznie w późniejszych odmianach, odpornych na wysokie temperatury i długi dzień: Nochowską, Baucejską, Cud Voorburgu, Dippego i Stuttgarter Sommer. Siewki sałaty wymagają przerywki, bo "wybiegnięta" rozsada nie daje gwarancji, że rośliny będą prawidłowo zwijać główki. - W drugiej połowie lipca wysiewa się wprost do gruntu, na dobrze nawieziony zagon, kapustę pekińską (5 g nasion na 10 m2 w rzędy co 40 cm) na późnojesienny zbiór, oraz koper, a wysadza się z czerwcowego siewu: kalafiory, sałatę kruchą i endywię zimową. - Podstawowe zabiegi pielęgnacyjne to systematyczne odchwaszczanie połączone z płytkim, nie wysuszającym głębszych warstw, wzruszaniem ziemi, nawadnianie, przerywka zagęszczonych wschodów warzyw korzeniowych i sałaty, nawożenie pogłówne warzyw słabiej rosnących i o jasnych liściach (oprócz cebuli). Po pierwszych zbiorach zasilenie pomidorów azotem i potasem, czyszczenie i podwiązywanie pomidorów i opryskiwanie ich co 10-14 dni przeciw zarazie ziemniaczanej. - W początkach miesiąca wykopuje się cebule tulipanów, a w drugiej połowie hiacyntów i narcyzów, nie czekając na całkowite zżółknięcie i zaschnięcie liści. Tulipany i hiacynty ze względów zdrowotnych wykopywać należy co roku, narcyzy zaś (w tym tak zwane "żonkile") co 3-4 lata. Cebule wymagają wstępnego oczyszczenia przed złożeniem na przechowanie, a właściwego czyszczenia w 2 do 3 tygodni później, po dosuszeniu. Do połowy miesiąca wysiewa się na rozsadniku lub w inspekcie bratki, stokrotki, niezapominajki. Siać rzadko, aby potem nie trzeba było pikować. Czyścić złocienie, chryzantemy drobne i wielkokwiatowe usuwając z kątów liści ledwo ukazujące się, zbędne pędy. - Ścinać wszystkie przekwitające kwiaty, aby nie dopuścić do wytworzenia nasion. - Od połowy lipca rozpoczyna się oczkowanie, czyli okulizacja róż. - W truskawkach po zakończeniu zbiorów należy wygrabić ściółkę, odchwaścić zagon i zaraz ściąć liście na wysokości 5-7 cm nad ziemią. Zabieg wykonuje się tylko na starszych 2-3 letnich roślinach, silnie rosnących. - Zasilić truskawki nawozami azotowymi. - Odcinać rozłogi, ostrożnie, by nie podrywać roślin. Część rozłogów można pozostawić na sadzonki. - Likwidować 4-letnie truskawki, bo w następnym roku dadzą niskie zbiory. - Po zakończeniu zbiorów wyciąć, tuż przy ziemi wszystkie pędy, które w tym roku owocowały. - W malinach: usuwać pędy wyrastające w międzyrzędziach i między właściwymi krzakami. - Zbierać wszystkie opadłe, robaczywe lub porażone chorobami owoce i głęboko zakopywać. - Na pnie drzew zakładać opaski chwytne z falistego papieru dla wyłapania gąsienic owocówki jabłkóweczki. - Obcinać pędy silnie porażone chorobami, na przykład mączniakiem lub opanowane przez szkodniki. - Stosować opryski środkami chemicznymi przeciw chorobom i szkodnikom, zgodnie z zaleceniami służby ochrony roślin. - Gromadzić na pryzmie wszystkie nadające się do kompostowania materiały. Pryzmę utrzymywać w odpowiedniej wilgotności. Aby szybciej i prawidłowo dojrzał, trzeba stos przerabiać co 3-4 tygodnie, zależnie od składników. LeszczynaWymagania klimatyczne i glebowe Leszczyna jest krzewem pospolicie występującym w naszych lasach. Wynika stąd, że jest ona dobrze dostosowana do klimatu. Leszczyna nie obawia się ani mrozu, ani suszy, ani innych niesprzyjających warunków środowiska. Rodzi bardzo smaczne orzechy laskowe. Nie daje ona jednak wysokich plonów, ponieważ kwitnie wcześnie, już w końcu lutego lub w marcu, wskutek czego jej kwiaty niszczone są często przez przymrozki. Kwiaty leszczyny występują, podobnie jak u orzecha włoskiego, w postaci długich kwiatostanów męskich oraz w postaci małych kwiatostanów żeńskich, z których wystają karminowe znamiona. Na te znamiona wiatr przenosi pyłek z długich bazi. Działkowcy często sadzą leszczynę, ponieważ jej orzechy są bardzo smaczne. Najlepiej udaje się leszczyna w najcieplejszych rejonach Polski, głównie na południo-zachodzie. Leszczyna nie ma żadnych specjalnych wymagań glebowych. Rośnie na każdej glebie, byle nie na zbyt jałowych piaskach i nie na podmokłej glebie. Nawożenie Dla dobrego owocowania konieczne jest nawożenie leszczyny zarówno obornikiem i kompostem, jak i nawozami mineralnymi. Stosujemy dawki podobne jak przy innych krzewach owocowych. Uprawa Leszczynę rozmnażamy najczęściej przez odkłady. Przyginamy do ziemi młode jej pędy, kulkujemy i przysypujemy ziemią. Po roku czy po dwóch latach przygięte pędy wypuszczają korzenie, wówczas odcinamy je od macierzystego krzewu, wykopujemy i sadzimy w nowym miejscu. Leszczyna rośnie zwykle w postaci naturalnego krzewu, z którego wycinamy od czasu do czasu po kilka gałęzi, aby nie dopuścić do zbyt wielkiego zagęszczenia. Poza tym nie stosujemy żadnego formowania ani cięcia. Zbiory Leszczyna zaczyna owocować dość późno, bo dopiero w 8 lub 10 roku życia. Orzechy dojrzewają w końcu sierpnia lub w początku września. Najczęstszym błędem jest zbyt wczesne ich zbieranie z drzewa. Najlepsze są zupełnie dojrzałe i wypełnione orzechy, gdy opadną same z krzewów na ziemię. Przechowywać je można bardzo długo, byle pomieszczenie nie było zbyt wilgotne. Ochrona przed szkodnikami Najprostszym sposobem ochrony jest spryskiwanie wyciągiem z pokrzyw. Powszechnie znane jest robaczywienie orzechów laskowych. Słonkowiec orzechowiec i jego larwy są najgroźniejszym szkodnikiem leszczy. Do zwalczania chrząszcza tworzącego larwy używa się Owadofosu 540 EC, Sumithionu Super 1000 EC, Fastacu 100 EC oraz Trebonu 10 SC. Przeciwko misecznikowi śliwowemu stosuje się opryskiwanie wiosenne preparatami olejowymi. W ciągu lata należy również stosować opryskiwanie przeciw najgroźniejszym chorobą leszczyny jakimi są monilioza leszczyny i szara pleśń. Odmiany Często uprawia się u nas półdzikie typy leszczyny, przyniesione z lasu. Częściej jednak w ogródkach działkowych spotykamy odmiany wielkoowocowe, szlachetne, pochodzące z zachodu i południa Europy. Olbrzym z Halle rodzi bardzo duże orzechy laskowe, stożkowato wydłużone. Dojrzewają w połowie września, jedna z najplenniejszych odmian, owocuje regularnie i obficie. Wytrzymała na mróz. Wymaga gleb żyznych, ciepłych i zasobnych w próchnicę. Leszczyna turecka pochodzi z południowo-wschodniej Europy i Małej Azji. Owocuje orzechami zebranymi po kilka, każdy otoczony frędzlowatą okrywą owocową. Liście ciemnozielone, pięknie żółknące jesienią. Bardzo wytrzymała na mrozy, suszę i zanieczyszczenia miejskie. Wymaga gleb żyznych i gliniastych, na pozostałych rośnie słabiej. Purpurea tworzy wysoki wyprostowany krzew o zaokrąglonych, ciemnopurpurowych liściach pokrytych drobnymi, aksamitnymi włoskami. Ciekawa barwa ulistnienia utrzymuje się przez cały okres wegetacji. Kwiaty żółte, pojawiają się przed rozwojem liści, w lutym-marcu. Niewybredna co do gleby, najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Contorta. Duży, gęsty krzew, z parasolowatą koroną. Gałęzie charakterystycznie skręcone „w korkociąg”. Dorasta do 5 m wys. Dekoracyjne kwiaty (bazie), pojawiają się przed rozwojem liści. Owoce jadalne i wyjątkowo smaczne. Toleruje wszystkie rodzaje uprawnych gleb.
|