Poradnik działkowca

Większość uprawianych u nas gatunków drzew i krzewów owocowych znosi klimat naszego kraju zupełnie dobrze. Należą do nich jabłoń, wiśnia i śliwa. Nieco wrażliwsze są grusze i czereśnie, a najbardziej wrażliwe - morele i brzoskwinie. Dla sadownictwa ważny jest nie tylko przebieg temperatur zimą, ale również wiosną i latem, gdyż wpływa to na przebieg kwitnienia drzew i właściwe ukształtowanie się owoców. Najgroźniejsze dla drzew owocowych są duże wahania temperatur zimą, a zwłaszcza jej duży spadek w okresie ostrych mrozów. Jest to przyczyna częstego wymarzania drzew i strat w sadownictwie. Szkodliwe są też częste przymrozki wiosenne zwłaszcza w okresie kwitnienia drzew, powodujące przemarzanie kwiatów i straty w ich owocowaniu. Odpowiednie jednak zlokalizowanie sadów, wyeliminowanie ich z miejsc stanowiących zastoiska mrozowe, staranne pielęgnowanie i nawożenie niweluje w znacznym stopniu niebezpieczeństwo tego typu uszkodzeń i znacznie zmniejsza ryzyko produkcji. Istotne znaczenie dla drzew owocowych ma odpowiednia jakość gleby. Drzewa owocowe korzenią się głęboko i wymagają dużych ilości składników pokarmowych, a więc gleb głębokich, żyznych, ciepłych, w miarę wilgotnych, o dobrej strukturze fizycznej. Ważną sprawą jest poziom wody gruntowej. Szczególnie szkodliwy jest wysoki poziom wody gruntowej, gdyż powoduje słaby rozwój korzeni, a w następstwie całkowite ich obumarcie na skutek uduszenia. Dlatego drzewka na glebach o wysokim poziomie wody gruntowej początkowo rosną dobrze, dopiero potem giną i wypadają. Jako górną granicę poziomu wód gruntowych dla drzew owocowych należy przyjąć 2 metry. Poszczególne gatunki mają jednak różne wymagania. Grusze i czereśnie korzenią się najgłębiej i lepiej znoszą najniższy poziom wody gruntowej, jabłonie mogą rosnąć na glebie o poziomie wody gruntowej do 1,5 m, śliwom wystarcza 1,2 metra.

Pozostałe porady dla działkowców