Poradnik działkowca

     Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) powinien się znajdować na każdej działce. Najładniejsze są odmiany Spencera, odznaczające się dużymi kwiatami o delikatnych, falistych płatkach i pięknych barwach: subtelnych — jasnoniebieskich, lila, różowych bądź intensywnych — ciemnopurpurowych i brunatnofioletowych. Wszystkie odmiany są pachnące.
     Wskazane jest obcinanie przekwitłych kwiatów, gdyż roślina kwitnie wtedy dłużej i obficiej, najczęściej od czerwca do września. Groszek pachnący wysiewamy w kwietniu i dosiewamy partiami co dwa tygodnie aż do końca czerwca. Nasiona układamy (po 3—4 ziarna) co 3—5 cm w rowku głębokości około 5 cm, po czym rowek zasypujemy. Po wzejściu przerywamy rośliny tak, aby rosły w rozstawie 10x30 cm. Dajemy im podpory z patyków lub kratkę jak najwcześniej. Nadaje się też do okrywania ogrodzeń z siatki. W dobrych warunkach groszek wyrasta do 1,5 m wysokości. Ścięty dobrze wygląda w wazonie.
     Groszek najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i wymaga regularnego podlewania i żyznej gleby. Na glebie gliniastej źle rośnie. Dobrze się rozkrzewia jeżeli ustrzykniemy wierzchołek wzrostu na wysokości około 10 cm.