Poradnik działkowca

     Siejąc warzywa wprost do gruntu zwykle siejemy je za gęsto. Rośliny po wzejściu wymagają więc przerwania, czyli przerzedzenia, aby znalazły się w odstępach zapewniających im swobodne rozrastanie się.
     Żeby ułatwić przerywanie, podlewamy umiarkowanie rośliny na 2—3 godziny przed ich przerywaniem. W przeciwnym wypadku praca będzie bardzo utrudniona. Jeśli gleba będzie sucha, urwiemy przy przerywaniu tylko liście, a rośliny "odbiją" po pewnym czasie. Jeśli gleba będzie za wilgotna, wyciągniemy cale kępki zlepionych ze sobą roślin.
     Przerywkę można wykonać kilkakrotnie w miarę dorastania roślin. Pierwszy raz przeprowadzamy ją wówczas, gdy siewki są już tak duże, że można je łatwo uchwycić za listki i wyrwać. Pozostawiamy wówczas między nimi odległość np. dwukrotnie mniejszą niż ostateczna; rośliny usunięte wyrzucamy. Jeśli rośliny przeznaczone do usunięcia mamy zamiar wysadzić w innym miejscu, musimy uważać, aby nie uszkodzić korzeni. W tym celu podważamy roślinki ostrym kołeczkiem, aby nie uszkodzić zbyt mocno korzeni rozsady.
     Przy drugim przerywaniu możemy już wyrwane rośliny przeznaczyć do spożycia. Tak na przykład postępujemy z marchwią, pietruszką, burakami, sałatą, rzodkiewką, szpinakiem itp.
     Cebulę uprawianą z nasion przerywamy, gdy siewki mają po 2 listki, pozostawiając rośliny w odległości 8—10 cm.
     Po usunięciu zbędnych roślin należy obcisnąć ziemię dokoła pozostałych.
Sadząc rośliny w taśmach nie musimy ich przerywać, ponieważ rozmieszczone są na taśmie w optymalnych odległościach.

Pozostałe porady dla działkowców