Poradnik działkowca

Murki oporowe przeznaczone do obsadzania roślinami skalnymi buduje się z różnych rodzajów kamienia łamanego lub ciosanego, używając zamiast zaprawy ziemi gliniasto-liściowo-torfowej. W języku angielskim taka konstrukcja nazywa się "sucha ściana", w niemieckim "suchy murek". U nas przyjęła się powszechnie nazwa „murek kwiatowy". Trzeba wyraźnie podkreślić, że pięknie kwitnące murki kwiatowe, zwłaszcza wysokie, można oglądać tylko w krajach o klimacie łagodnym i wilgotnym lub w miejscowościach podgórskich wysoko położonych. Nasz klimat jest zbyt suchy, a czasami bezśnieżne zimy zbyt surowe, aby rośliny rosnące w pionowych szczelinach mogły się należycie rozwijać przez dłuższy okres czasu. Brakowi wody w ciągu lata można zapobiec konstruując w zapleczu murka system nawadniający, jest to jednak dość kłopotliwe i kosztowne. Lepiej więc budować jedynie murki zupełnie niskie, wysokości 50—70 cm, lub też zastępować je skarpami kwiatowymi. Na wyższe murki można dobrać rośliny dobrze rosnące nawet w czasie największej suszy. Nie będzie to jednak zestawienie zbyt efektowne; a należy pamiętać, że większego wysiłku wart jest tylko taki murek, który prawie znika pod zwartą masą oblepiających kamienie, obficie kwitnących roślin.
Gdy różnica poziomów, którą należy pokonać przez zastosowanie murka kwiatowego, jest znaczna (100-150 cm), można znaleźć bardzo proste wyjście z sytuacji budując murek z uskokami, składający się z kilku stopni. Można tworzyć również różne kombinacje z niskich murków, rabat skalnych i skarp kwiatowych. Murki odchyla się zwykle znacznie od pionu, tym silniej, im wyższy jest murek. Czyni to konstrukcję bardziej pewną i sprzyja przenikaniu wody do szczelin. Fundament jest konieczny tylko wtedy, gdy murek stanowi ściankę oporową tarasu lub gdy grunt jest niepewny. Zwykle jednak wystarcza zagłębić stopę murka na 30 cm. Szczeliny powinny mieć szerokość 2-4 cm, aby ziemia się nie wysypywała (zaklejanie gliną nie jest trwałe). Budując nieco wyższe murki, można część styków kamieni wiązać zaprawą murarską. Kamienie wiąże się zaprawą, pozostawiając jedynie część szczelin w celu posadzenia roślin. Sadzenie większych roślin z dłuższymi korzeniami odbywa się podczas budowy. Po jej ukończeniu można sadzić tylko rośliny z małymi bryłkami korzeniowymi (średnicy do 5 cm). Najlepsze jednak są zakorzenione sadzonki lub siewki rozpikowane w płaskich skrzyneczkach. Wyjmuje się je z bryłkami ziemi i sadzi za pomocą wąskiej łopatki w kształcie dłuta. Planując obsadzenie większych murków, skarp kwiatowych, szczelin w płytach itp., należy zaopatrzyć się zawczasu w odpowiednią liczbę sadzonek i siewek w skrzynkach (w jednej skrzynce przeciętnie 40-60 roślin). Należy zawsze pamiętać, że byliny skalne to nie mchy ani porosty rosnące na powierzchni i że muszą one sięgnąć koniecznie głęboko w szczeliny. Silnie rosnące byliny wrastają głęboko w zaplecze murka czerpiąc stamtąd wodę i pożywienie, a tylko niektóre gatunki rozłogowe zakorzeniają się płytko, wędrując wzdłuż szczelin i wypełniając je szczelnie (rojniki, rozchodniki, niektóre dzwonki, lnice itp.). Sadzenie odbywa się zwykle w ciągu lata, w porze upałów. Aby zapewnić roślinom przyjęcie się, dobrze jest nakrywać obsadzone części murków ażurowym płótnem (jutą stosowaną do cieniowania), które spryskuje się co pewien czas wodą.

Pozostałe porady dla działkowców