| Poradnik działkowca |
Kalendarz ogrodniczy
Warzywa polecane do uprawy
Drzewa i krzewy owocowe
Zioła
Rośliny ozdobne
Rośliny egzotyczne
Uprawa hydroponiczna roślin
Hodowla zwierząt
Porady dla działkowców |
URODA RÓŻ
Piękno i obfitość kwiatów w tym i następnym sezonie w dużym stopniu zależą od umiejętnej pielęgnacji krzewów róż w okresie letnim. Zaniedbane zimą przemarzają, są podatne na choroby, coraz słabiej kwitną i "dziczeją".
Do letnich zabiegów pielęgnacyjnych należy pogłówne zasilanie, nawadnianie, ściółkowanie, odchwaszczanie, usuwanie odrostów, a także odpowiednie ścinanie kwiatów oraz ochrona przed chorobami i szkodnikami. Koniec czerwca jest ostatnim, ale ważnym terminem letniego zasilania. Późniejsze nawożenie powodowałoby przedłużenie jesienią okresu wzrostu i opóźnienie dojrzewania pędów, czyli twardnienie drewna, a tym samym zmniejszenie odporności krzewów na mróz. W czerwcu, po pierwszym masowym kwitnieniu, róże potrzebują zwiększonej ilości pokarmu no wykształcenie nowego przyrostu. Stosuje się więc na 10 m2 orientacyjnie po 500 g siarczanu amonu lub saletry amonowej i siarczanu potasu (sól potasowa jest mniej wskazana). Można też stosować gotowe mieszanki nawozowe według dołączonych do nich przepisów. Nawozy miesza się z wierzchnią warstwą gleby. Stosowanie w tym czasie samego azotu jest niewłaściwe. Dla kształtowania nowego przyrostu letniego róże potrzebują dużo wody. Podlewa się je, stosownie do okoliczności, raz lub dwa razy w tygodniu tak obficie, aby nasycić glebę do głębokości około 25 cm. Nawadniać należy ziemię nie zraszając liści. Teraz przez lipiec, po ostatnim nawożeniu podlewamy róże tylko w razie długotrwałej suszy. Wskazane jest ściółkowanie, czyli wykładanie między krzewami 3-5 centymetrowej warstwy torfu, długo pociętej słomy, słomiastego obornika, suchej trawy itp. Ta ochronna warstwa nie pozwala na silne parowanie, nie dopuszcza do rozwoju chwastów, sprzyja utrzymaniu dobrej struktury gleby. Przed ściółkowaniem trzeba usunąć chwasty i wzruszyć powierzchnię gleby. Jeśli nie stosuje się ściółkowania, trzeba róże systematycznie odchwaszczać, motyczkując zawsze płytko, aby nie uszkodzić korzeni i nie przesuszyć głębiej ziemi. Bardzo ważnym zabiegiem jest stałe usuwanie pojawiających się odrostów, tak zwanych "dzików", wyrastających z podkładki, na której okulizowana było odmiana szlachetna. Odrosty są silne, szybko rosną i są odporne na niesprzyjające warunki glebowo-klimatyczne i na choroby. Jeżeli ich nie usuniemy w porę mogą zagłuszyć szlachetną część krzewu, który następnie dziczeje. "Dziki" łatwa jest odróżnić, bo mają drobne, sinawe, matowe liście. Odrostów nie wolno przycinać przy ziemi, bo jeszcze obficiej odbijają. Wyrastające z szyjki korzeniowej trzeba odsłonić od samej ich nasady, odcinając ostrym nożem tuż przy pędzie głównym, bez obrączki. Odrosty korzeniowe, pojawiające się niekiedy nawet dość daleko od krzewu, podrywa się, dochodząc do miejsca złączenia z korzeniami, od których należy je odciąć u samej nasady. Trzeba też usuwać odrosty z pnia róży piennej i to jak najwcześniej. Umiejętne cięcie kwiatów róż ma duże znaczenie dla siły wzrostu i zdrowia krzewu. Nie należy ciąć kwiatów z długimi pędami, bo pozbawia się roślinę liści, które są jej żywicielem. Z jednego krzewu powinno się ciąć część kwiatów z krótkimi pędami (z 1-2 liśćmi), część zaś można z dłuższymi, pozostawiając jednak na roślinie kawałek pędu z 2-3 liśćmi. Usuwać należy przekwitające kwiaty, aby niepotrzebnie nie wyczerpywały krzewu. W lecie występuje największe nasilenie chorób i szkodników. Zwalczamy je zbierając i paląc opadłe liście, na których są zarodniki chorób. Najgroźniejszą i najpowszechniejszą chorobą róż jest mączniak prawdziwy, pokrywający białym mączastym nalotem liście, młode pędy i pąki kwiatowe. Występowaniu mączniaka sprzyja ciepło, wilgotność, brak przewiewu oraz nadmierne nawożenie róż azotem. Dla przeciwdziałania chorobie stosuje się przez cały okres wegetacji (i w jesieni po opadnięciu liści) profilaktyczne opryski co 10-14 dni środkami Karathene, Euparenem, Benlate, Saprotem lub Siarkolem według przepisu na opakowaniu preparatu. Groźną chorobą róż jest także czarna plamistość liści, występująca zwykle późnym latem. Poplamione liście żółkną i opadają. Porażone krzewy są wrażliwe na mróz i gorzej kwitną w następnym sezonie. Takie krzewy trzeba silnie ciąć na wiosnę. Rośliny opryskuje się w lecie zapobiegawczo 2-3 razy co 14 dni Cyn-kotoxem, Cynkomiedzianem, Beniate, Di-thane M-45, Syllitem, a po opadzie liści - Miedzianem 50. Najczęstszymi i groźnymi szkodnikami róż są mszyce. Żerują one na młodych pędach i liściach, powodując ich zniekształcenie, kędzierzawienie, zamieranie. Z chwilą pojawienia się pierwszych kolonii mszyc, krzewy należy opryskać An-thio, Owadofosem Bl 58 EC, Ekatinem lub Pirimorem 50 DP. zgodnie z instrukcją na opakowaniu preparatu. |