Poradnik działkowca

  Któż ich nie zna i nie darzy specjalną sympatią? Jeszcze w czerwcu, nie zwlekając, należy je koniecznie wysiać, aby do zimy mogły się dostatecznie rozrosnąć i wytworzyć silny system korzeniowy, co pozwoli im przetrwać mrozy i zakwitnąć wiosną. W nawale prac w ogródku łatwo przeoczyć ten termin. Wprawdzie bratki, fiołki rogate, stokrotki i niezapominajki można siać jeszcze do połowy lipca, ale im wcześniej, tym lepiej.

  Wiele przemawia za uprawą kwiatów dwuletnich. Niektóre ukazują się już w kwietniu, gdy jednoroczne dopiero wysiewa się do gruntu. Wcześnie też, bo zależnie od gatunku, w maju, czerwcu czy lipcu osiągają pełnię kwitnienia. Sprzyjające warunki pozwalają pewnym gatunkom przetrwać do jesieni.
  Bratki i stokrotki są niezastąpione do obsadzania brzegów ścieżek, na rabaty, kwietniki oraz do mis, skrzynek balkonowych i przyokiennych. Bratki w zależności od odmian mają kwiaty jednobarwne, trój lub pięcioplamiste, różnobarwne, paskowane, żyłkowane.
Wybór odmian jest bardzo duży. Zgrupowane są one w rasy, z których znane u nas to: hiemalis, bardzo wcześnie, obficie i długo kwitnące, ale jednak o nieco drobniejszych kwiatach (Cytrynek, Leuchtfeuer, Czar Marca - Mdnzauber, Królowa Niebios, Weinrot, Flamme); olbrzymie holenderskie, średniowczesne o kwiatach dużych, często z pofałdowanymi płatkami, w czystych barwach: czerwonej, żółtej, pomarańczowej, niebieskiej, białej; szwajcarskie olbrzymie (Roggli, Szwajcarskie), o kwiatach istotnie olbrzymich (do 10 cm średnicy), średnio późne, w czystych barwach lub z dużą plamą zachodzącą na trzy lub pięć płatków (Alpengluhen, Berna, Blumlisalp, Coronation Gold, Thuner-see, Orange Sonne).
Do ogródków polecane są mieszanki kolorów i odmian, bo wtedy najbarwniej i najpiękniej wyglądają.

  Z odmian stokrotek warto sadzić tylko wielko i pełnokwiatowe, bo są efektowne (Monstrosa, Tubulosa, Super Enorma w kolorach czerwonym i różowym) oraz pomponetowe, o koszyczkach wprawdzie mniejszych, ale bardzo pełnych i na długich ogonkach, doskonałe na małe bukieciki. Stokrotki dobrze nadają się do uprawy w doniczkach.

  Kilka lub kilkanaście krzaczków niezapominajek można wysadzić w bardziej cienistych miejscach, gdzie kwitną dłużej i obficiej. Nadają się także na balkony z północną wystawą. Niezapominajki lubią wilgoć.
  Dla malw trzeba przeznaczyć słoneczne miejsce przy altance lub przy ogrodzeniu. Pełne kwiaty w pastelowych kolorach, na wysokich pędach dają niezrównany efekt zdobniczy. Raz wysadzone, rosną długo, a ponadto rozmnażają się z samosiewu. Można je sadzić w grupie.
  W grupach też, a także na rabatach i z przeznaczeniem na cięcie rosną naparstnice i dzwonki. Kwiaty naparstnicy są różnobarwne, nakrapiane i plamiste, rozwijają się od dołu ku górze. W wodzie długo kwitną i zachowują świeżość. Kwiaty dzwonków mają szczególny wdzięk dzięki pięknym kształtom i barwom. Najładniejsze są typu "salacanthema".

  Na rabaty i na cięcie nadają się również goździki brodate - kartuzy oraz goździki Grenad , Triumf i najwcześniej kwitnące Wiedeńskie, Kartuzy znoszą półcień, w którym dłużej kwitną i nie tracą intensywnej barwy. Goździki kwitną obficie do końca sierpnia, ale jeszcze i we wrześniu zbiera się sporo kwiatów.

  W maju, czerwcu na rabatach, w ogródkach skalnych można mieć kwitnące obficie różowe, pomarańczowe i żółte maki syberyjskie (łacińska nazwa Pa paver Nudicaule). Wyglądają prześlicznie i nawet w wazonie utrzymują się dość długo pod warunkiem, że zetniemy je w pąkach.

  Wielką zaletą kwiatów dwuletnich jest łatwa uprawa, możliwość przygotowania rozsady, niewygórowane koszty nasion.

  Poza makiem, który lepiej wysiewać w czerwcu - lipcu od razu do gruntu, na miejsca stałe, pozostałe kwiaty dwuletnie trzeba siać w opróżnionej zimnej skrzyni inspektowej, na rozsadniku lub w skrzynkach wysiewanych z dobrą ziemią inspektową lub lżejszą, próchniczą. Skrzynki najlepiej zagłębić w podłożu, bo wtedy ziemia w nich tak szybko nie przesycha. Rozsadnik powinien być zasilony dobrze przetrawionym, dojrzałym kompostem, torfem oraz nawozami mineralnymi, powierzchnia równo zagrabiona, bez zbryleń.
Drobniutkie nasiona siejemy w bardzo płytkie rzędy w odstępach nawet do 10 cm, aby uniknąć zbędnego pikowania. Mając dostateczną ilość miejsca młode roślinki rozwijają się dobrze. Przy zbyt gęstych wschodach, przerywa się rośliny w rządkach. Można je wykorzystać jako rozsadę. W razie suszy dobrze jest podlewać zasiewy, ale przez sitko, zabieg trzeba powtarzać aż do wschodów (10-14 dni). Dobrze też jest cieniować ziemię, a osłony usunąć, gdy ukażą się siewki.
  Pielęgnacja poza odchwaszczaniem i wzruszaniem ziemi pazurkami, polega na podlewaniu (w miarę potrzeby) i przerwaniu roślin oraz jednorazowym zasileniu ich roztworem mieszanki nawozowej. Nie wolno lać jej na rośliny, lecz nawadniać ziemię. Choroby i szkodniki prawie nie atakują kwiatów dwuletnich.
Od połowy sierpnia, najpóźniej do połowy września trzeba rośliny przesadzać na zapasowe zagony (odstępy 15-centymetrowe), z których wiosną przenosi się je dopiero na miejsca stałe lub od razu na klomby czy rabaty, byle nie do skrzynek, bo wymarzną.
Po przejściu przymrozków i powierzchownym ścięciu ziemi, zalecane jest bardzo lekkie przyrzucenie roślin chrustem, liśćmi, potrzaska ze słomy, słomiastym obornikiem, gałązkami iglaków. Te ostatnie osłaniają także goździki przed królikami i zającami. Okrycie zdejmuje się wczesną wiosną.