Poradnik działkowca

  Prace pielęgnacyjne rozpoczyna się wczesną wiosną, gdy tylko stopnieje śnieg i ziemia nieco obeschnie. Pierwszą czynnością jest usunięcie z roślin (jeśli nie były skoszone) zeschniętych liści i wąsów; pozostawione na krzaku mogą stanowić źródło chorób. Liście chore bezwzględnie należy spalić. Zimową ściółkę ze słomiastego obornika lub z kompostu, dostatecznie rozłożoną, przekopuje się (w międzyrzędziach) z ziemią na głębokości około 10 cm. Natomiast w rzędach truskawek tylko spulchnia się glebę - płytko (na 2-3 cm), aby nie uszkodzić korzeni. Jednocześnie krzaczki, które zostały "wysadzone" przez mróz należy obcisnąć ziemią i obsypać te korzenie, które znalazły się na powierzchni. Odchwaszczenie, połączone z płytkim wzruszeniem ziemi, należy w miarę potrzeby powtórzyć, nieraz nawet kilkakrotnie, jeśli chwastów jest bardzo dużo.

  W okresie kwitnienia i owocowania nie bierzemy już do ręki motyki, ograniczamy się do ręcznego usuwania wyższych chwastów. Uprawiane na bardzo jałowych gruntach lub słabo rosnące truskawki, można wiosną po pierwszym motyczkowaniu zasilić nawozami azotowymi w niewielkiej dawce - 0,1 do 0,2 kg na 10 m2.

  Następną ważną czynnością, którą trzeba wykonać przed kwitnieniem, jest wyściółkowanie międzyrzędzi i ziemi pomiędzy krzaczkami długo pociętą słomą, sieczką, igliwiem lub wiórami. Ściółka z siana jest mniej wskazana, bo nie tak skutecznie chroni owoce przed gniciem.

  Na tak przygotowanym zagonie owoce nie brudzą się ziemią, łatwiej obsychają po deszczu, mniej narażone są na gnicie. Ponadto ściółka, zwłaszcza w czasie suszy, znacznie zmniejsza parowanie wody i nie dopuszcza do rozwoju chwastów. Przed ściółkowaniem zagon musi być starannie odchwaszczony, a rozłogi z roślin usunięte.

  Ilość wody w glebie ma bardzo duży wpływ na wysokość plonu i jakość owoców, zwłaszcza dotyczy to okresu kwitnienia, wiązania owoców i samego już owocowania. Należy nawadniać je naprawdę obficie, aby ziemia przesiąkła wilgocią na głębokość około 20 cm. Jakość truskawek zależeć będzie także od prawidłowego zbioru owoców. Trzeba zdejmować dojrzałe, jędrne, ale nie przejrzałe i to najlepiej rano, gdy nie są jeszcze zbytnio nagrzane. Jeśli spadnie deszcz, trzeba zaczekać, aż obeschną, bo nasiąknięte wodą szybko gniją. Zbierając dobre, zdrowe owoce trzeba jednocześnie do oddzielnego koszyka lub naczynia usuwać z krzaka wszystkie porażone przez szarą pleśń, uszkodzone przez ślimaki i ptaki. Pozostawienie ich na roślinach jest niedopuszczalne, ponieważ będą źródłem zakażenia w przyszłym sezonie. Nie należy też składać ich na kompost, lecz głęboko zakopać.