| Poradnik działkowca |
Kalendarz ogrodniczy
Warzywa polecane do uprawy
Drzewa i krzewy owocowe
Zioła
Rośliny ozdobne
Rośliny egzotyczne
Uprawa hydroponiczna roślin
Hodowla zwierząt
Porady dla działkowców |
Choroby roślin doniczkowychObjawy chorobowe wywołane przez niewłaściwe pielęgnowanie, grzyby chorobotwórcze albo pasożyty. Jeżeli roślina ma zbyt wydłużone łodygi i blade liście, oznacza to, że cierpi z powodu braku światła i trzeba ją przenieść bliżej okna. Jeżeli staje się jasno-żółta, lecz nie więdnie — prawdopodobnie jest „głodna" i trzeba ją zasilić nawozami, nawet jeśli nie jest to pora normalnego nawożenia. Żółknięcie bez więdnięcia zwykle spowodowane jest zbyt obfitym podlewaniem przy niskiej temperaturze, tzw. zalaniem. Jeżeli wyjmie się taką roślinę z doniczki widać, że część korzeni zaczęła gnić, a ziemia ma zapach stęchlizny. Aby wyleczyć taką roślinę trzeba ją przesadzić do doniczki ze świeżą ziemią i postawić w widnym i nie za ciepłym miejscu, a później podlewać tak, aby ziemia była lekko wilgotna. Na begoniach i pelargoniach często występuje mączniak. Na wielu roślinach pojawiają się też małe, brunatne plamki — są to rdze. Spośród szkodników na roślinach w mieszkaniu najczęściej występują mszyce zielone. Najskuteczniej zwalczają je środki chemiczne, większości z nich jednak nie wolno stosować w mieszkaniach, gdyż można przez nieuwagę spowodować zatrucie ludzi i zwierząt domowych. Mszyce najczęściej występują gdy jest za sucho. Ich rozmnażaniu zapobiega więc staranne podlewanie i częste spryskiwanie lub mycie roślin. Oleandry, fikusy, asparagusy, paprocie i wiele innych atakują ,tarczniki, które wyglądają jak przyczepione do roślin brunatne tarczki. Po zeskrobaniu wysypuje się z nich biały proszek; są to jajeczka tego szkodnika. Domowy sposób zwalczania szkodnika polega na zdrapywaniu tarczek twardą szczoteczką (lub zaostrzonym patyczkiem) na podłożony papier, raz lub dwa razy w miesiącu. Miejsca po tarcznikach dobrze jest przetrzeć spirytusem denaturowanym. W podobny sposób zwalcza się wełnowce, które wyglądem przypominają duże mszyce, lecz są czerwonawe i ukryte pod kłaczkami jakby białej wełny, zwykle w pobliżu ogonków liściowych.
|